door Maarten Hertoghs –
Acht argumenten, uitgewerkt in 158 bladzijden, om aan te geven dat geloven in God niet zo vreemd is als in onze samenleving vaak aangenomen wordt. Via logische stappen willen de schrijvers, Emanuel Rutten en Jeroen de Ridder, uitkomen bij de conclusie dat God bestaat. Het boek bestaat uit argumenten en dus geen bewijzen. Het blijven redenen om te geloven. De schrijvers menen dat het redelijk is om te geloven dat God bestaat als je hun argumentatie volgt, maar niemand kan bewijzen geven. Noch in het voordeel van Gods bestaan, noch in het nadeel.
Ik vind het toch wel een bijzondere taak die de schrijvers in dit boek op zich genomen hebben. Er zijn, wat mij betreft, goede argumenten om te geloven in God, maar om dit in logische argumenten te gieten waar niet zomaar spreekwoordelijke spelden tussen gestoken kunnen worden, is niet te onderschatten. De kans dat je door andere filosofen met de grond gelijk gemaakt wordt, is reëel.
De acht argumenten
Het heeft weinig zin de argumenten hier op te sommen. Je kan ze bijvoorbeeld vinden op godenenmensen.wordpress.com. Rutten schrijft in het boek dat hij, van de acht argumenten, het fine-tuning argument het beste vindt. Het behoort voor hem tot de sterkste godsargumenten. Hij legt de basis van het argument uit met het voorbeeld van een fimpje op Youtube, waarin je een immens groot stadion ziet met honderdduizenden mensen (stel dat dat kan; het grootste stadion ter wereld heeft “maar” een capaciteit van 150.000 mensen). Een man op de middenstip vraagt aan iedereen om een getal tussen nul en een miljoen op een briefje te schrijven. Daarna laat iedereen zijn of haar briefje zien en… iedereen heeft hetzelfde getal gekozen. Is hier sprake van toeval of is het fimpje in scène gezet? De meest redelijke reactie is dat je denkt aan het tweede. De kosmos, zegt Rutten, is net zo. Die heeft eigenschappen die net zo moeilijk aan toeval geweten kunnen worden als het Youtoube-filmpje. Het fine-tuning argument geeft aan dat de kosmos zo “onmogelijk” fijn afgesteld staat, met zoveel constanten en condities, dat één minimale afwijking ervoor zou gezorgd hebben dat er geen kosmos was. Dit wordt erg diepgaand uitgewerkt.
Hoewel de schrijvers hun best hebben gedaan om alles eenvoudig uit te leggen en voorbeelden te gebruiken bij de opbouw van de argumenten, moet je zeer aandachtig blijven. Als je dat niet doet, verlies je het overzicht en mag je opnieuw beginnen.
Ik ben geen filosoof, dus soms had ik het gevoel dat ik op glad ijs stond. Wat mij betreft, kwamen argumenten goed opgebouwd over. De schrijvers gaan in op tegenargumenten, wat nuttig is, omdat ik bij het lezen van hun argumenten al bepaalde tegenargumenten bedacht.
Aanrader?
Ik ben zelf gelovig en hoef dus niet overtuigd te worden. Het lijkt me wel interessant om te horen hoe het boek op een niet-gelovige overkomt. Graag iemand die probeert te lezen vanuit een zo objectief mogelijke benadering. Ook gelovigen met interesse in filosofie zullen door dit boek uitgedaagd worden. Je hersenen worden alleszins 158 bladzijden lang aan het werk gezet!
Emanuel Rutten, Jeroen De Ridder, En dus bestaat God, de beste argumenten (Buijten en Schipperheijn, 2015, 160 blz.)
