Waar je nu ook kijkt – op TV, in de krant, in persoonlijke verhalen of op Facebook – je wordt voortdurend geconfronteerd met grote en complexe thema’s als mensenhandel, de vluchtelingencrisis, het migratievraagstuk en het (post-)christelijke Europa met haar waarden. In die stortvloed aan informatie probeert iedereen zich een mening te vormen. Ook christenen worden met dit alles geconfronteerd en regelmatig meegesleept in de draaikolk van standpunten, meningen en emoties via uiteenlopende media.
Wat ons als Ichtusstaf zorgen baart is hoe er over deze vraagstukken gedacht en gecommuniceerd wordt. We hebben als team nagedacht en willen in alle nederigheid wat ideeën meegeven. We roepen hiermee in de eerste plaats onze studenten, maar natuurlijk ook onze andere medechristenen, op om zich niet te laten leiden door angst en om een lerende en denkende houding aan te nemen tot eer van God.
Angst
We bemerken veel angst in de communicatie rond de vluchtelingencrisis, niet enkel in de seculiere media, maar ook in de manier waarop christenen hierover praten, bv. op Facebook. Angst voor de islam, angst voor terrorisme, angst dat dit alles het einde betekent van onze (sociale) zekerheid, angst dat onze christelijke waarden en normen bedreigd zullen worden, enz. Hoe terecht deze vrees is, is een zeer complexe vraag, die een open dialoog verdient. Maar mag angst ons denken en ons spreken als christenen domineren? Hoe we hier naar kijken en mee omgaan moet altijd bepaald worden door het besef van Christus’ heerschappij. Hij heeft de controle! Laten we niet vergeten dat het christendom in het begin o.a. in Europa bloeide onder een vijandig bewind toen er nog geen sprake was van ‘christelijke waarden’. Laten we ook proberen los te komen van een taalgebruik dat mensen in nood reduceert tot een gezichtsloze menigte. Het besef dat iedere vluchteling een individu is geschapen naar Gods beeld, met een eigen verhaal, zou al een heel eind moeten dragen om het discours van angst vrij te maken.
Zending
Sommige christenen zien – terecht – mogelijkheden voor evangelisatie in de stroom mensen die nu Europa binnenkomt. Maar mogen we ook ontvangen van deze mensen? Zij hebben ons veel te bieden, zeker ook geestelijk. Het verhaal binnen van IFES (de internationale koepel waar Ichtus deel van uitmaakt) Tsjaad uit 1957 is hiervan een mooi voorbeeld. In Tsjaad was er toen een burgeroorlog gaande, die ervoor zorgde dat veel studenten van de IFES-beweging daar vluchtten en zich inschreven in universiteiten doorheen Franssprekend Afrika. Deze vluchtelingen waren tijdens hun studiejaren verantwoordelijk voor het opstarten van christelijk werk onder studenten in Ivoorkust, Mali, Senegal, Guinea, Niger, Burkina Faso, Marokko en Tunesië. Zijn we nederig genoeg om deze mensen niet slechts als een uitdaging of een mogelijkheid, maar ook als brengers van goed nieuws te zien?
Bronnen
In het hoger onderwijs wordt er constant op gehamerd dat studenten integer moeten omgaan met bronnen, dat ze altijd moeten aantonen waar ze informatie vandaan hebben. Er wordt hen ook geleerd dat de ene bron de andere niet is en dat de betrouwbaarheid ook niet in alle gevallen even groot is. Het toepassen van dit denken ligt ons als christen nauw aan het hart, want het gaat hier over integriteit en over waarheid. Velen van ons hebben het druk en het checken van bronnen is zwaar werk en niet altijd haalbaar of zonder fout. Maar laten we er samen op toezien dat we waarheid en integriteit nastreven in wat we posten, doorsturen, ‘liken’ én in wat we niet vermelden.
Denkwerk
Er zijn oneindig veel invalshoeken om naar (de oorsprong van) de vluchtelingencrisis te kijken. Zo zijn er o.a. economische, geschiedkundige, morele, psychologische en etnische redenen die hebben bijgedragen tot de huidige crisis. In deze gebieden ligt ook een deel van de oplossing. We zijn dankbaar voor de mensen en organisaties die zich geroepen weten om praktische hulp te verlenen en we steunen dit volledig. God heeft ons niet enkel toegerust met pastorale en diaconale talenten; sommigen van ons zijn geroepen om hun door Hem gegeven verstand in te zetten in zijn koninkrijk. Ichtus wil de theologen, economisten, filosofen, geschiedkundigen, psychologen en antropologen aanmoedigen om de hun door God gegeven talenten in te zetten. We willen hen uitdagen om daarbij ook met minder evidente stemmen in dialoog te treden, mensen die niet met een westerse bril schrijven of mensen waar ze het eigenlijk grondig mee oneens zijn. Laat dit denkwerk één geheel vormen met alles wat die vele dokters, verpleegsters, maatschappelijk werkers en die talloze vrijwilligers vanuit alle lagen van de maatschappij doen. Laat dit elkaar versterken en ondersteunen.
De Ichtusstaf
