door Niels Vandereycken –
Nadenken over wat we eten en waar ons eten vandaan komt is niet nieuw. Als gezin doen we mee aan een gemeenschappelijke buurttuin waar we onze eigen groenten kweken en delen met de buren, allemaal bio en solidair. Enthousiaste tuinliefhebbers helpen bij het zaaien, onderhouden en oogsten en oudere buren geven graag hun tuinadvies aan beginners. Samen werken op het land brengt mensen samen in werkzaterdagen en oogstfeesten. Zelfs de stad ondersteunt het project. Zulke ecologische projecten worden vaak vanuit allerlei ideologien opgestart en bezield door tal van vrijwilligers.
Het begint in een tuin
In de joods-christelijke traditie begint het verhaal in een tuin. En het is in een gemeenschappelijk tuinproject dat Fred Bahson zich vragen begint te stellen over wat een mens voedt. Verantwoordelijk voor het tuingebeuren weet hij zich intens verbonden met het land, als introvert geniet hij van de momenten dat hij op het land bezig kan zijn, maar hij voelt zich vervreemden van zijn eigen gezin wanneer zijn gedachten aan tafel uitgaan naar wat nog geplant moet worden en welke werkafspraak nog gemaakt moet worden als hij met zijn gezin aan het eten is. Op zoek naar een spiritualiteit waarbij er plaats is voor mensen en de grond die bewerkt wordt reist hij in een jaar langs vier verschillende groepen waar zorg voor mensen en zorg voor de aarde hand in hand gaan.
Met de seizoenen mee
Dat jaar volgt het ritme van de kerkelijke kalender en de afwisseling van de seizoenen. Alles begint in het donker, waar de trappistenmonniken oesterzwammen en andere champignons kweken en hun gebeden voor de wereld opzenden. Verder maakt hij kennis met een groep charismatische koffiebranders die met open hart en handen jonge gevangenisverlaters helpen. Soms moet de bodem vernieuwd worden wil er iets moois kunnen groeien. Ook in een protestantse gemeenschaptuin ontmoet hij allerlei kleurige karakters die hem helpen in zijn zoektocht naar het samengaan van zorg voor het land en zorg voor mensen. Mensen en gebeurtenissen triggeren allerlei herinneringen aan zijn eigen roeping om mensen te voeden. Ten slotte bezoekt hij een joodse gemeenschap waar hij meer leert over landbouwvoorschriften uit het Oude Testament waarbij rust en respect voor mens en land, leven met genoeg en in vertrouwen zijn spiritualeit nog verder wortelen. Je begeeft je mee op heilige grond.
Deze persoonlijke zoektocht naar community, rust en het horen en uitleven van je roeping geeft je zin om je handen ook vuil te maken en te genieten van groenten en mensen in allerlei kleuren en maten.
Fred Bahson, Soil and Sacrament: A Spiritual Memoir of Food and Faith (New York: Simon & Schuster, 2013)
Deze bespreking werd met toestemming overgenomen van Cultuurshock.net
