door Jacques Rommel – Interessante vraag, nietwaar? De meeste mensen hebben geen idee hoe de hemel eruitziet, maar verbinden die onlosmakelijk met het leven na dit leven. Ook christenen hebben moeite met zich een beeld te vormen van de hemel, en ja, ook onder hen is de hemel veelal iets voor later.
In zijn nieuwste boek ontzenuwt Henk Binnendijk twee stellingen. De eerste is dat de Bijbel vaag is over de hemel. Meer dan 700 verzen gaan over de hemel. We beschikken dus over heel wat materiaal. Wat het moeilijk maakt om de hemel te visualiseren is niet het gebrek aan informatie, maar ons onvermogen om dingen geestelijk te zien. We zijn nu eenmaal nog (voor een stuk) aardse mensen, met een voorstellingsvermogen dat geestelijk beperkt is. Wie echter de moeite doet om de schrift te bestuderen met een geestelijke bril, die kan heel wat wijzer worden. Wijs genoeg om er een boek over te schrijven, in dit geval.
De tweede stelling die Henk Binnendijk krachtig bestrijdt is dat de hemel iets voor later is. Jawel, de hemel zullen we pas ten volle in heerlijkheid ervaren na onze vereniging met Christus bij de opstanding, maar dat betekent niet dat de hemel vandaag ver weg is voor de gelovigen. In essentie is de hemel Gods nabijheid, en God is overal, ook nu. Hij is dus bereikbaar, overal en altijd. Ook dat is niet altijd evident, want wij zien, voelen, ervaren God niet zo makkelijk. Niet voor niets is in de Bijbel soms sprake van een hemel van koper of van ijzer. We moeten het van God verwachten dat Hij ons een ladder aanreikt die tot in de hemel reikt, zoals Hij ooit deed voor Jakob. Die ladder is er wel degelijk: Christus opende voor ons de hemel! Indien we zijn nabijheid zoeken in de stilte, in gebed, in het Woord, in een gezegende samenkomst, dan kunnen we af en toe de hemel ervaren, en zullen we bijgevolg een groter verlangen naar de hemel ontwikkelen.
Ook wordt in dit boek aandacht besteed aan het feit dat er zo vaak sprake is van het Koninkrijk der hemelen, wat verwijst naar de Koning, maar ook naar hen die met Hem zullen heersen. We zullen de eeuwigheid niet doorbrengen in passiviteit, maar actief meewerken aan het onderhouden en beheren van de schepping. Hierbij legt Henk Binnendijk een link naar de huidige klimaatactie. Hij beaamt van harte dat christenen zorg dragen voor onze planeet, maar hij is niet optimistisch over de menselijke slaagkansen om de aarde te redden. De mens zal het herstel van de aarde toch van boven moeten verwachten, vanuit de hemel. Graag zou de auteur zien dat mensen daar meer mee bezig zijn.
Het vorige boek van Henk Binnendijk was ‘Het meesterwerk van God’. Ik heb het een paar keer doorgenomen, een eerste keer doorgelezen, de volgende keren hoofdstuk per hoofdstuk rustig herlezen en overdacht. Ik denk dat ik met ‘Hoe ziet de hemel eruit?’ hetzelfde ga doen. Het gaat de eerste weken niet in de boekenkast, maar blijft naast mijn Bijbel liggen voor verdere studie. Ook hier is elk hoofdstuk een studie apart, en behandelt één boeiend aspect van de hemel. Eén hoofdstuk overlapt met zijn vorige boek, maar dat is geen probleem.
Moet in het boek aanbevelen? Natuurlijk, ik zou zelfs verder willen gaan en zeggen, verplichte lectuur!
Henk Binnendijk, Hoe ziet de hemel eruit, (KokBoekencentrum, 2019, 192 blz.)
