door Jona Govaert –
Zoals ik reeds aangaf in de recensie van Met Jezus aan tafel biedt een artikel of boek van Tim Chester (al dan niet in samenwerking met Steve Timmis) altijd stof tot nadenken. Dit boek is hier geen uitzondering op.
De kern uit het oog verloren
De kerk is bedoeld om een lichaam van Christus te zijn, een licht op de berg, leven brengend aan een verloren wereld, maar als we naar de meeste kerken vandaag kijken zien we een heel ander beeld volgens de auteurs. “We zijn traag als schildpadden, omdat we aartsconservatief zijn en weerstand bieden tegen elke verandering. We zijn als een sputterende kaars, die nauwelijks licht geeft. We hebben het zo gezellig met elkaar en zijn druk met de instandhouding van merkwaardige rituelen, gedateerde muziek, oude gebouwen en onbuigzame en starre structuren. (…) Veel gemeenten hebben, om wat voor reden dan ook, de kern uit het oog verloren”. Aldus het voorwoord.
18 principes
Wat is dan die kern van kerk-zijn? Wat zijn de kenmerken van een gemeente die het Evangelie centraal stelt? In drie delen (evangelisatie, mensen, gemeenschap) werken de auteurs 18 principes uit ”zodat we als het ware kunnen ‘meten’ in welke mate we trouw zijn aan de Meester en Zijn boodschap”. Elk principe wordt op dezelfde manier behandeld:
- een prikkelende praktijksituatie
- wat zegt de Bijbel hierover?
- verdere verdieping
- gespreksvragen
- een praktische toepassing
De beschreven situaties zijn levensecht en actueel, de Bijbelgedeelten zijn passend, het geheel vind ik enorm inspirerend. Mijn enige bedenking bij het lezen van dit boek is de vraag hoe de auteurs de balans zien tussen evangelisatie en discipelschap. Het is goed missionair te zijn, maar hoe bouw je verder?
Steve Timmis & Tim Chester, Het Evangelie centraal in je kerk, Gemeenschap zijn zoals God het bedoeld heeft, (Groei, 2012, 128 blz.).
