Niesje Stelwagen las het boek Als kanker je raakt en raadt het ons aan…
Enkele jaren geleden ontstond bij ds. Arie van der Veer en Rita Renema het idee om een boek samen te stellen waarin vragen en moeiten rondom kanker bespreekbaar worden gemaakt. Het boek deelt de ervaringen van patiënten en helpt bij de vragen die in het ziekenhuis minder bespreekbaar zijn. Aan dit unieke boek werkten ruim vijftig mensen mee, waaronder oncologen, psychologen, theologen en patiënten. Iedereen schrijft over zijn of haar eigen vragen, beleving en moeiten. Arie van der Veer heeft bij ieder hoofdstuk een korte gedachte geschreven en Rita Renema gedichten. Zo is ‘Als kanker je raakt’ een hulp- en troostboek geworden als geen ander. De prachtige illustraties zijn door lotgenoten gemaakt. Dankzij een zeer betrokken en bevlogen sponsor worden wij (de stichting ‘Als kanker je raakt’, www.alskankerjeraakt.nl) in staat gesteld om tijdelijk, in heel Nederland, de boeken gratis te verspreiden in ziekenhuizen, inloophuizen, hospices, kerken, etc.
“God draagt ons. Je hoort het mensen vaak zeggen. Ze hebben veel troost aan die gedachte. In de Bijbel wordt er op verschillende plekken over gesproken. Heel bekend is een zin in Psalm 68. Daar belijdt de dichter: “Dag aan dag draagt Hij ons”. Het is dus iets van elke dag. Maar de vraag blijft: hoe dan? Is ons leven te vergelijken met een brug die gedragen wordt door pijlers? Zijn er elke dag sterkte, goddelijke handen onder ons? Het beeld van de brug kom je niet tegen in de Bijbel. Maar er worden wel andere beelden gebruikt. Een voorbeeld is het beeld van een schaapherder die de lammetjes in zijn armen draagt. God leidt je leven. En kun je niet verder, dan tilt Hij je op en neemt je in Zijn armen. Je draagt een lammetje anders dan een volwassen schaap, een baby anders dan een kleuter. Ook de betekenis van ‘gedragen worden’ is niet altijd hetzelfde. Een adelaar draagt op een heel deftige manier. Mozes gebruikt dat beeld aan het eind van de woestijnreis. Het was een moeilijke tijd. Toch zegt Mozes dat zijn volk gedragen werd door God, zoals een arend zijn jongen draagt. Die jongen zitten niet hele dagen op de rug van hun ouders, maar in moeilijke momenten zijn die ouders er wel en vangen hun jongen op. Gods aanpak is steeds verschillend, maar één ding is zeker: Hij is de dragende kracht van ons leven. Dat belooft Hij in Zijn Woord. Ieder mens zal de dragende kracht van God op een andere manier ervaren. De één gelooft het, de ander ervaart het op een heel bijzondere manier. Maar God draagt. He’s got the whole world in His hands.”
Informatie over de schrijvers:
Rita Renema-Mentink: “Ik ben getrouwd, mag – samen met mijn man – genieten van drie getrouwde kinderen en vijf kleinkinderen en werk als geestelijk verzorger in verpleeghuis Pniël en palliatief centrum de Regenboog te Rotterdam. Zelf heb ik in korte tijd driemaal kanker gehad. Mede door mijn werk als geestelijk verzorger word ik regelmatig met de eindigheid van het leven geconfronteerd. Door mijn werk en eigen ervaring werd ik geraakt door het zien en horen van de nood en onmacht bij mensen die direct of indirect met kanker te maken hebben. De confrontatie met kanker heeft een grote impact en roept veel levens- en zingevingvragen op”.
Ds. Arie van der Veer: “Ik ben predikant, oud-voorzitter van de Evangelische Omroep en al vele jaren televisiepresentator. Vader van vier kinderen en opa van veertien kleinkinderen. Tot 2001 was ik niet veel met dokters in aanraking geweest. Daarna werd het anders. De Zwolse ziekenhuizen zijn nu voor mij bekend terrein. Men ontdekte een aneurysma (verwijding) van de slagader die op mijn hart aansluit. Een grote operatie volgde. Vanaf die tijd ben ik onder controle. Daar kwam in 2008 prostaatkanker bij; men koos in mijn situatie voor langdurige bestraling en behandeling met hormonen. Toen Rita mij vroeg om haar te helpen om met mensen het gesprek over leven met en na kanker aan te gaan, heb ik direct ja gezegd. We laten kanker niet het laatste woord hebben”.
Arie van der Veer en Rita Renema-Mentink, Als kanker je raakt, (Wever Van Wijnen, 2015, 157 blz.)
