door Sara Raemdonck –
“Als ik met mijn buurvrouw de kinderen geruild had, als ik de hare had opgevoed, en zij de mijne, en we hadden elkaar daarvoor betaald, dan zouden we nuttig geweest zijn en dan zouden we ineens erkenning van de maatschappij en het pensioenfonds krijgen. Nee, u hoeft dat niet te begrijpen, ik snap het ook niet.”
Met dit boek wil de auteur een tegengeluid geven aan het groeiend feminisme. Naar mijn mening is ze daarin zeker geslaagd. Het was een thema dat mij niet zo bezig hield, maar door een quote die ik las, stond dit boek bovenaan mijn lijstje van te lezen boeken en het geheel heeft me niet teleurgesteld. Ik las het boek, omdat ik als thuisblijfmoeder al vaak verklaringen heb gelezen en gehoord over het (algemeen) belang van gaan werken. Ik wou graag eens argumenten van de andere kant horen om meer bewust te zijn van mijn keuze. Daarnaast ben ik door dit boek over heel wat dingen gaan nadenken.
Voorheen stond ik nogal onverschillig tegenover het debat rond feminisme. Nu zie ik in dat dit debat veel dieper gaat dan ik dacht. Denk maar aan de overheid die werkende moeders steunt en het thuisblijven ontmoedigt door verschillende maatregelen. De Duitse overheid zet heel veel in op het goedkoper maken van kinderopvang, terwijl de kleine uitkering voor thuisblijvende moeders werd afgeschaft. Of het feit dat het feminisme zo ver doorslaat dat er in Duitsland een universiteit is waar alle professoren vrouwelijk worden aangesproken, zelfs als het een man is. De auteur stelt zich dan ook terecht de vraag of er niet teveel naar de andere kant wordt doorgeslagen en roept aan het einde van het boek mannen op om zich hiertegen te verzetten. Dus ook als man is het een goed thema om over na te denken.
Verder komt het thema gender-streaming aan bod, wat voortvloeit uit het feminisme en het verlangen om man en vrouw gelijk te stellen. Hierbij wordt beweerd dat je niet als jongen of meisje geboren wordt, maar zo wordt opgevoed. Gaat dit niet lijnrecht in tegen God die ons toch als man of vrouw gemaakt heeft? Terecht komt hier de vraag naar voren of het wel juist is om ernaar te streven alle verschillen tussen man en vrouw te laten verdwijnen.
Het is jammer dat de auteur in Duitsland woont en de voorbeelden dus uit dat land komen. Soms zijn er zaken aangepast naar de Nederlandse situatie, maar ook dat is als Vlaming niet altijd herkenbaar. Ik had van een christelijke auteur graag wat meer Bijbelse onderbouwing in het boek gezien. Toch ben ik blij dat ik het boek gelezen heb en vind ik het zeker een aanrader.
Birgit Kelle, Nu zijn vrouwen nog niet vrij, (Brevier, 2014, 224 blz.)
