Exodus 18; Lukas 21; Job 36; 2 Korinthiërs 6
Je kunt je de gesprekken tussen Mozes en zijn schoonvader Jetro gedurende de tientallen jaren in Midian alleen proberen voor te stellen. Maar het is duidelijk dat ze het soms over de Here God hadden. Geroepen tot die buitengewone dienst, vertrouwde Mozes tijdelijk zijn vrouw en zonen aan de zorg van zijn schoonvader toe (Ex. 18:2). Misschien werd die beslissing voorafgegaan door de buitengewone gebeurtenis beschreven in Exodus 4:24-26, waar Mozes’ eigen zonen in het licht van die nieuwe opdracht een noodbesnijdenis ondergaan om Mozes’ gezin in overeenstemming te brengen met het verbond met Abraham. Het oordeel van God wordt op die manier afgewend.
Maar nu verneemt Mozes dat Jetro hem komt bezoeken en hem meteen herenigt met zijn vrouw Sippora en hun zonen Gersom en Eliëzer.
Mozes zet al gauw de vroegere gesprekken voort. Deze keer geeft hij zijn schoonvader een minutieus verslag van alles wat de Heer had gedaan toen Hij zijn volk bevrijdde uit de slavernij in Egypte.
Ongetwijfeld valt Jetro’s blijdschap (18:9) te verklaren door zijn banden met zijn schoonzoon. Maar neem je zijn uiteindelijke beoordelende commentaar op zijn volle waarde, dan is Jetro ook tot een beslissend besluit gekomen: ‘Nu weet ik, dat de HERE groter is dan alle goden; want Hij heeft het volk uit de macht der Egyptenaren gered, omdat dezen overmoedig tegen hen waren opgetreden’ (18:11). En hij brengt offers aan de levende God (18:12).
Al dit materiaal wordt als achtergrond geleverd voor wat plaatsvindt in de rest van het hoofdstuk. De volgende dag ziet Jetro Mozes pogingen ondernemen om recht te spreken bij elk dispuut in de ontluikende natie. Met wijsheid en inzicht spoort hij Mozes aan tot een bestuurlijke revisie – een strikt rechtssysteem waarbij de meeste beslissingen genomen worden op het laagst mogelijke niveau en alleen de zwaarste zaken nog voorbehouden blijven voor Mozes zelf, het ‘hooggerechtshof’.
Mozes luistert aandachtig naar zijn schoonvader en zet het hele plan in werking (18:24). De voordelen zijn niet te schatten: voor het volk, dat minder gefrustreerd wordt door het systeem, en voor Mozes, die niet langer wordt uitgeput. En op het eind van het hoofdstuk keert Jetro terug naar huis.
In zekere zin is dit verslag verrassend. Belangrijke bestuursstructuren worden ingevoerd binnen de verbondsgemeenschap zonder enig woord van God. Waarom wordt Jetro, die hoogstens aan de rand staat van het verbondsvolk, toegestaan om een dergelijke buitengewone rol te spelen als raadgever en vertrouweling van Mozes?
De vragen lossen zich vanzelf op. God mag gebruik maken van de middelen van ‘algemene genade’ (Eng.: common grace) om zijn volk te onderwijzen en rijker te maken. De soevereine goedheid en voorzienigheid van God worden evenveel betoond wanneer Hij Jetro op het toneel brengt op dit fortuinlijke moment, als wanneer de wateren van de Rode Zee in twee splijten. Zijn er ook geen hedendaagse analogieën?
[hr_shadow]
Taken from ‘For the Love of God’ by (D.A. Carson), © 1998. Overgenomen met toestemming van Crossway, a publishing ministry of Good News Publishers, Wheaton, IL 60187, www.crossway.org.
Alle rechten op de Nederlandse vertaling behoren toe aan Jan Leplae (http://god-en-gebed.blogspot.com). Niets uit deze vertaling mag overgenomen worden zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de vertaler.
