door Jona Govaert – Een roman over een christelijke leider die ten val komt, het doet me wat denken aan De roep van de sjofar van Francine Rivers. Al is het natuurlijk moeilijk een boek van meer dan 500 bladzijden te vergelijken met een van net iets meer dan 150.
Mijn probleem in het begin van dit boek was dan ook dat ik het gevoel had alsof ik zonder voorbereiding in het verhaal werd gegooid. Daar hou ik niet zo van, van mij mag een verhaal rustig beginnen en alle personages en de wereld van het boek stap voor stap introduceren. Gaandeweg went de vaart van het verhaal gelukkig wel, en voor ik het wist was dit boek uit.
Soms leek het zo echt dat de grote vragen telkens opnieuw waren: waar eindigt de fictie en zijn de gebeurtenissen rond John (helaas) gebaseerd op waargebeurde feiten? En in welke mate zijn de worstelingen van Peter en zijn gezin een inkijk in het leven van de auteurs?
Het verhaal is een krachtige waarschuwing voor het gevaar van manipulatief leiderschap. Heel eerlijk wordt omschreven hoe het zich niet alleen uiterlijk manifesteert bij het ene personage, maar dat het ook aanwezig is bij de ander en deze erover reflecteert dat het onder andere omstandigheden ook bij hem had kunnen gebeuren. Zo houdt het boek je als het ware een spiegel voor om ook je eigen motivaties te analyseren. Tegelijk is het een prachtige boodschap van wat genade kan doen en zou moeten bewerkstelligen.
Dit boek is een goed voorbeeld van hoe een christelijke roman voor mij moet zijn: vlot geschreven, een goed verhaal en enkele thema’s om bij stil te staan en verder over na te denken.
Matthijs & Katie Vlaardingerbroek, De Gezalfde (Gideon, 2018, 156 blz.)
