door Maarten Hertoghs –
We zijn van Ted Dekker gewoon dat hij thrillers schrijft. Anno Domini 30 is echter een roman die zich afspeelt in Jezus’ tijd. De Engelse titel is A.D.30 en werd kort na de publicatie gevolgd door A.D.33. Over een Nederlandse vertaling van dat tweede deel heb ik nog niets gelezen. Die zal wel verschijnen, maar de vraag is wanneer.
Tijd en ruimte
In Anno Domini 30 neemt Ted Dekker ons mee naar de tijd van Jezus en geeft ons vrij letterlijk een zijdelingse kijk op de zaak. Het verhaal is geschreven vanuit het ik-perspectief van Maviah, de onwettige dochter van de sjeik van Duma. Duma was een stad in een oase en lag ten zuidoosten van Judea en Galilea, in de Arabische woestijn. Daaruit moet Maviah vluchten en na een lange tocht komt ze in Galilea. Daar ontmoet ze onder andere Herodes en Jezus, maar ook Stefanus en de bloedvloeiende vrouw. Maviah en haar reisgezellen maken door het onderwijs van Jezus een geestelijke omwenteling mee, ieder op zijn of haar eigen manier.
We weten weinig over hoe het leven in de woestijngebieden in Jezus’ tijd eraan toeging. Het is fijn dat Ted Dekker dat deeltje van de geschiedenis probeert te beschrijven en het vermengt met het verhaal dat we kennen uit de evangeliën. Het contrast tussen Jezus’ onderwijs en de gewoonten uit die tijd wordt zeer scherp weergegeven. Het maakt duidelijk dat Jezus volgen grote gevolgen met zich meebrengt en moed vergt van Zijn discipelen.
Jezus’ onderwijs
In de loop van de roman hoort Maviah het onderwijs van Jezus en heeft ook een gesprek met Hem. Het is jammer dat het overgrote deel van wat Jezus zegt, bestaat uit quasi letterlijke citaten uit de evangeliën. Dat kwam op mij heel mechanisch over. Ik begrijp wel dat Dekker de keuze maakte om Jezus zo weinig mogelijk woorden in de mond te leggen. Toch had hij het, volgens mij, op een “theologisch veilige” manier zeker wat vlotter kunnen maken. Nu lijken die delen in het boek op een citatenspervuur.
In gesprekken met Stefanus krijgt Maviah nog verder onderwijs. Daarin worden enkele citaten van Jezus vreemd weergegeven: “Velen worden geroepen, maar weinigen worden gekozen” of “Zoek eerst het koninkrijk van God en al het andere zal volgen – of ook niet, het maakt niet uit.” Aangezien Stefanus in het boek neergezet wordt als een soort leraar, deed me dit even de wenkbrauwen fronsen. Even maar, want per slot van rekening is dit een roman!
Conclusie
Anno Domini 30 is een aangename roman die zeer vlot leest. Het is een fijn verhaal, maar niet zozeer uitzonderlijk. Het wordt het meesterwerk van Ted Dekker genoemd, maar die titel zou ik, eerlijk gezegd, niet op het boek kleven. Misschien dat Anno Domini 33, wanneer het verschijnt, mij nog overtuigt om dit wel te doen.
Het boek stopt met een redelijk open einde. Er wordt wel, op wonderlijke manier, een aantal zaken opgelost, maar het is geen typisch verhaal waarin werkelijk alles goed afloopt. Daar hou ik wel van… Ik hoop dat dit in het tweede deel wordt vastgehouden. In het echte leven loopt ook niet altijd alles goed af!
Ted Dekker, Anno Domini 30 (Uitgeverij Kok, 2015, 432 blz.)
