door Maarten Hertoghs – Na het eerste deel uit de trilogie van Wim Dekker ‘Marginaal en missionair’ recenseren we ook het derde, pas uitgekomen, deel. ‘Verbonden en vervreemd’ is een boek dat de christelijke lezer aan het denken wil zetten over de boodschap die we te vertellen hebben (in de wereld). De schrijver werkt vanuit Paulus’ rede op de Areopagus in Athene. Wat Paulus aan de Atheners vertelde, was gedurfd en scherp. Hoe zit het met onze verkondiging? Plooien we vooral terug en kneden we daarmee de boodschap tot een gemakkelijker verteerbaar gegeven? Of durven we te blijven staan voor wat niet opgegeven mag worden?
Het aardige aan het boek is dat het bekeken kan worden als een samenvatting van de kernpunten van het geloof, maar ook als een poging om te zoeken hoe we die boodschap vandaag de dag nog kunnen verkondigen.
Bij mezelf zie ik een groter verlangen dan vroeger om de rechtvaardigheid (de liefde voor de mens rondom mij) handen en voeten te geven. Dat mag er echter niet toe leiden dat ik mezelf in slaap sus en begin te denken dat de boodschap alleen op die manier verkondigd zal worden. Het is ook nodig dat er duidelijke taal gesproken wordt. Daarover schept Dekker een helder beeld. De schrijver houdt ons een spiegel voor en vraagt: Durf je nog te spreken over één God in een multiculturele samenleving? Durf je nog te spreken over een Schepper, over bekering, over oordeel en opstanding van de doden?
Ik apprecieer ten zeerste dat de schrijver bij de diverse thema’s verder kijkt dan zijn neus lang is. We hebben in een geseculariseerde en individualistische maatschappij de neiging om de geloofsverkondiging erg individueel te houden. Dat heeft als consequentie dat geloof meer en meer verwordt tot de vraag: ‘wat brengt het mij bij?’ Daarover heeft Wim Dekker me zeer aan het denken gezet. Niet enkel als het gaat over onze geloofsverkondiging naar mensen die God nog niet kennen, maar ook wat betreft onze verkondiging in de gemeente. Het is niet zozeer een verarming, maar ten diepste een misvatting om in onze verkondiging uit te gaan van de vraag ‘wat brengt het mij bij?’. Stof tot nadenken!
Het is ook prettig om te zien dat Dekker in het Vlaams taalgebied is gaan putten. Zo haalt hij Griet Op de Beeck, Patrick Nullens, Dirk De Wachter, Johan Braeckman en Maarten Boudry aan.
Van harte aanbevolen!
Wim Dekker, Verbonden en vervreemd, (Boekencentrum, 2018, 208 blz.)
