door Maarten Vergouwe – Tim Vreugdenhil is als dominee verbonden aan de Protestantse Kerk Amsterdam. Hij noemt zichzelf “stand-up theoloog”. Het theoloog-aspect is voor een dominee vanzelfsprekend. Maar als stand-up theoloog zet hij zichzelf op de planken in de kwetsbaarheid en zelfspot van een stand-up comedian of clown. Hij houdt van verhalen vertellen en plaatst zichzelf bewust niet alleen binnen maar vooral ook buiten de klassieke kerkmuren.
Tijdgeest
Het boek “Stand-up Theology” past qua vorm en inhoud heel goed bij de dag van vandaag. Je zou kunnen zeggen dat het op het lijf is geschreven van de millennial: 10 behapbare hoofdstukken met zinnen die meestal niet langer dan 15 woorden zijn. Als je dus op zoek bent naar een literair hoogstandje, dan moet je dit boek misschien niet lezen. Het was voor mij persoonlijk zelfs even wennen om een boek te lezen waarin je zinnen leest die eerder uitgesproken zouden moeten worden, dan gelezen.
Dit gezegd zijnde, de thema’s zijn actueel en iemand die een klein beetje aan introspectie doet in zijn leven, zal zich waarschijnlijk in heel wat zaken herkennen.
Uiteenlopend
De thema’s die Vreugdenhil bespreekt, zijn heel uiteenlopend. Van grip tot liefde en van voedsel tot sorry-zeggen, elk thema heeft dezelfde ingrediënten: een analyse van de tijdgeest, een anekdote, een paar bekende namen uit lectuur- of muziekland en een beetje theologie. Smakelijke combinaties en – in tegenstelling tot wat je misschien zou verwachten – absoluut niet oppervlakkig. Vreugdenhil weet waarover hij spreekt.
Fomo, Tinder, Bubbel
Dat Vreugdenhil weet waarover hij spreekt, is merkbaar aan de taal. Hij kent de “hippe” woorden en weet er een haarfijne analyse bij te schrijven. Hij is bewust aan de slag gegaan met Tinder om bij het schrijven over liefde niet als een stijve dominee tekeer te gaan tegen de wereld die “van God los” is, maar heel alert dat probleem te benoemen dat in elke generatie op komt duiken: kan ik mijn eigen god zijn? Waar komt die chronische “fear of missing out (fomo) vandaan? Is “de bubbel” nieuw of juist heel gewoon?
Geen oordeel
Elk hoofdstuk riep bij mij veel herkenning op. Met een beetje zelfreflectie herken je al snel patronen in je leven die vergelijkbaar zijn met wat Vreugdenhil schrijft. Maar aan het eind van het hoofdstuk blijf je niet met een schuldgevoel zitten. Je voelt geen oordeel, maar een rustige oproep om misschien net even die seconde langer stil te staan bij wat je wel of niet belangrijk vindt in je leven. Daarom ben ik erg enthousiast over dit boek. Je kunt het met een gerust hart aan iemand uitlenen die misschien niet zo of anders gelovig is.
Conclusie
Tim Vreugdenhil schreef een boek dat in vele facetten toegankelijk is. De afgewerkte hoofdstukken en de vlotte, humoristische schrijfstijl maken het geschikt voor bij de keukentafel of op de wc. Maar laat je niet beetnemen, je leven kan zomaar op zijn kop worden gezet. Want dat hij je hart wil aanspreken staat buiten kijf. Bij mij is het in ieder geval gelukt.
