door Rebecca Cauwels – Communicatie, reclame en marketing. Het zijn woorden die door vele christenen niet met enthousiasme onthaald worden. Zeker niet als gesteld wordt dat we daar als kerk mee aan de slag zouden moeten gaan. Al gauw wordt er gedacht aan manipulerende campagnes of misleidende promoties, maar dat is niet waar communicatie in essentie over gaat.
In de inleiding van z’n boek gaat Neil dan ook in op een aantal van deze tegenwerpingen en laat hij zien dat Jezus zelf een uitstekende communicator was. In een wereld waarin mensen per dag met zo’n 3000 reclame-uitingen geconfronteerd worden, willen we ook als kerk van ons laten horen. Maar dat is nog niet onze diepste drijfveer: “Het onderliggende doel is dat we mensen in contact met God willen brengen. Als we onze kerk onder de aandacht weten te brengen als een sprankelende gemeenschap is dat een aanmoediging voor niet-kerkgangers om ook een kijkje te komen nemen en te proeven van de activiteiten. En om, wie weet, meer aandacht te gaan besteden aan hun eigen geloofsleven”.
In ‘Kijk, de kerk’ geeft Neil Pugmire 100 zeer praktische manieren om de zichtbaarheid van de lokale kerk te vergroten. In de eerste hoofdstukken helpt de schrijver je om op zoek te gaan naar je identiteit en missie als lokale kerk, en daagt hij uit om kritisch na te denken over welke vormen van communicatie beter gestopt zouden kunnen worden om ruimte te creëren voor nieuwe initiatieven. Vanaf dan worden de tips per onderwerp gerangschikt.
De tips zijn zeer praktisch van aard en strekken zich uit over de hele breedte van het gemeente-zijn: Hoe worden de kerkdiensten vorm gegeven? Hoe ziet het kerkgebouw er vanbinnen en vanbuiten uit? Hoe kunnen we als kerk aanwezig zijn in het gemeenschapsleven (sport, media, toerisme) van de stad? Hoe kunnen we een verschil maken voor mensen uit de omgeving? Dingen die vaak niet meteen aan communicatie gelinkt worden, maar dat wel absoluut zijn.
Als pr-adviseur van het bisdom van Portsmouth (UK) heeft Neil trouwens echt de kennis van zake die vernieuwende ideeën met zich meebrengt. Tegelijkertijd zorgt de Engelse context van het boek ervoor dat sommige tips minder bruikbaar zijn, of een vertaling naar de Vlaamse context nodig hebben. Al moet dat excuus niet te snel gebruikt worden: bij vele tips zal je als lezer eerder door je eigen vooronderstellingen moeten breken en ruimte durven maken voor een compleet nieuwe aanpak.
Met onze opdracht betreffende de eeuwige bestemming van mensen, denk ik dat er geen andere keuze is dan serieus over de boodschap, uitstraling en communicatie van onze kerken na te gaan denken. Terwijl we als kleine en vaak onderbemande kerken overrompeld zouden kunnen worden door de overvloed van 100 ambitieuze tips, maakt de vorm van het boek het mogelijk om bijvoorbeeld iedere maand met één van de tips aan de slag te gaan. Dat maakt dit boek extreem relevant en bruikbaar voor iedere kerk, leider en christen in dit land.
Neil Pugmire, Kijk, de kerk, (Boekencentrum, 2016, 254 blz.)
