door Kris Tavernier –
De Zoeker is de tweede roman van Kris Vleugels. Het is een vervolg op zijn debuutroman De Dromer, dat zes jaar geleden verschenen is. De Dromer werd in 2016 bekroond met Boekgoud voor beste thriller van dat jaar. De Zoeker is een vervolgroman, maar kan evengoed afzonderlijk worden gelezen. Dat neemt niet weg dat het lezen van De Dromer een meerwaarde biedt voor het lezen van De Zoeker. In beide boeken gaat het immers om dezelfde hoofdpersonages, namelijk Steven en Dina. De omgeving is echter wel geheel anders: het eerste boek speelde zich af in de Vlaamse velden terwijl het tweede boek zich situeert in het oerwoud van Ghana.
Net als in De Dromer wordt elk hoofdstuk voorafgegaan door een illustratief citaat van een bekend persoon. Ook deze keer worden de hoofdstukken niet aangegeven door een cijfer. Terwijl in De Dromer elk hoofdstuk de naam van een persoon als titel kreeg, heeft in De Zoeker elk hoofdstuk een plaatsnaam als titel.
De verhaallijnen van de twee hoofdpersonages komen in zowat elk hoofdstuk voor, maar lopen in de eerste hoofdstukken niet synchroon. Het is dus wel steeds letten op de tijdsaanduiding die weergegeven wordt door de naam van een maand, er zijn namelijk gebeurtenissen die zich afspelen in april, mei, juni en juli. Die lopen door elkaar heen, maar lezen wel harmonisch met elkaar verweven. Ongeveer halverwege het boek komen de verhaallijnen bij elkaar en spelen de gebeurtenissen zich vervolgens wel chronologisch af. De schrijver had er ook voor kunnen kiezen om het verhaal chronologisch te brengen, maar door het anders te doen is het wel leuk en boeiend en als lezer ben je er zo mee vertrouwd.
Ik ga niet veel over het verhaal zelf schrijven, want dat is voor de lezer om zelf te ontdekken. Dina werkt voor de NGO Cocoa Farmers Association en trekt zich het lot aan van de cacaoboeren. Deze worden namelijk bedreigd en afgeperst om hun grond te verkopen. Dina raakt echter spoorloos vermist. Haar familie contacteert Steven, haar voormalige liefde met wie de relatie is verbroken. Toch trekt Steven naar Ghana en gaat hij op zoek naar Dina, van wie hij nog steeds zielsveel houdt. Meer ga ik niet verklappen, alleen nog dat de dreiging van voodoo ook een rol speelt.
Het gevoel van dreiging zit vanaf het begin in het boek, maar het is toch enkele hoofdstukken wachten voor de spanning er helemaal in komt. Maar vanaf dan is het thrilleraspect er dan ook volop met gevaar, ontsnappingen, onverwachte wendingen, achtervolging, moord, brandstichting, enzovoorts.
Het boek De Dromer werd gepresenteerd als een religieuze thriller, terwijl De Zoeker staat gekwalificeerd als roman. Toch zou het voor mij evengoed als een religieuze thriller – of toch zeker als thriller – mogen worden getypeerd. In de eerste hoofdstukken gunt de schrijver zijn lezers een blik op de Ghanese cultuur en natuur. Hij weet dat prima te verwoorden en het draagt bij tot de sfeer van het verhaal.
Tot slot dienen er nog twee aspecten van dit boek genoemd te worden die verweven zijn met de persoon van de schrijver. Ten eerste is Kris een activist in hart en nieren en dat herken je dan ook. Het gevoel dat hij het onrecht niet kan verdragen ervaar je als lezer doorheen dit boek. Het tweede aspect is de geloofsovertuiging van Kris. De schrijver schuwt het niet om het christelijk evangelie in zijn boek te verweven. Hij verweeft dit voornamelijk in de persoon van Steven, die niet alleen maar op zoek is naar Dina, maar ook naar de betekenis van zijn eigen leven en naar God.
Net zoals de debuutroman De Dromer beveel ik ook het vervolg De Zoeker van harte aan.
Kris Vleugels, De Zoeker, Boekscout, Soest, 2022, 170 blz.
